HET KAN MIJ NIET VERLATEN MEER

In mijn gedachten

Duikt het op het wil niet meer weg

Dat ik roerloos ben

Als alle roerloze dingen

Het laat mij niet los

Ik kan mij voorstellingen maken

Van wat het is

Een reukloos zwart vierkant

Dat bewegingloos zweeft

Tussen uiterst levendige dingen

Het zwijgt al de tijd

Het bezit zintuigen noch ratio

Hechten doet het zich aan niets

Hoe mijn gedachten dat ook proberen

Het zit er dan ook al zolang

En niet precies weet ik hoe het

Daar zo gekomen is

Voor mij is het geen belasting meer

Ik ben het langzaam

Na lange en eenzame strijd gaan waarderen

De zwarte glans de puntige hoeken

De ondoordringbare materie waaruit het is gemaakt

De krankzinnige oorlog die ik met het heb gevoerd

Ik had beter moeten weten dat weet ik nu

Het wilde bij mij blijven

Dat het zolang geduurd heeft eer dat ik dat begreep

Het is mij goed nu

Het is mij goed